379

شانه ات را دیر آوردی..شــانــه ات را دیــر آوردی، ســرم را بــاد بــردخشــت خشــت و آجــر آجــر، پیکــرم را بــاد بــردمن بلــوطــی پیــر بــودم پــای یــک کــوه بلنــدنیمم آتش سوخت، نیم دیگرم را باد برداز غــزل هــایــم فقــط خــاکستــری مــانــده بــه جــابیــت هــای روشــن و شعلــه ورم را بــاد بــردبا همیــن نیمــه، همیــن معمــولــی ســاده بســازدیر کردی نیمه عاشقترم را باد بردبــال کــوبیــدم قفــس را بشکنــم، عمــرم گــذشــتوا نشــد، بــدتــر از آن، بــال و پــرم را بــاد بــردشاعر: حامد عسکری + نوشته شده در ۱۴۰۳/۰۱/۱۷ ساعت توسط Rezaei.h  |  379...ادامه مطلب

مثل آن چایی که می‌چسبد به سرما بیشتربا همه گرمیم با دل‌های تنها بیشتردرد را با جان پذیراییم و با غم‌ها خوشیمقالی کرمان که باشی می‌خوری پا بیشتربَم که بودم فقر بود و عشق اما روزگارزخم غربت بر دلم آورد این جا بیشترهر شبِ عمرم به یادت اشک می‌ریزم ولیبعدِ حافظ خوانیِ شب‌های یلدا بیشتررفته‌ای اما گذشتِ عمر تأثیری نداشتمن که دلتنگ توام امروز، فردا بیشترزندگی تلخ است از وقتی که رفتی تلخ‌تربغض جانکاه است هنگام تماشا بیشترهیچ کس از عشق سوغاتی به جز دوری ندیدهر قدر یعقوب تنها شد زلیخا بیشتربر بخارِ پنجره یک شب نوشتی: عاشقمخون انگشتم بر آجر حک کنم: ما بیشترشاعر حامد عسکری + نوشته شده در ۱۴۰۳/۰۱/۱۷ ساعت توسط Rezaei.h  |  379...ادامه مطلب

379...

379...

379...

تونیستی که ببینیتو نیستی که ببینیچگونه عطر تو در عمق لحظه‌ها جاری استچگونه عکس تو در برق شیشه‌ها پیداستچگونه جای تو در جان زندگی سبز است!هنوز پنجره باز است..تو از بلندی ایوان به باغ می‌نگریدرخت‌ها و چمن‌ها و شمعدانی‌هابه آن ترنم شیرین به آن تبسم مهربه آن نگاه پر از آفتاب می نگرند.تمام گنجشکانکه در نبودن تومرا به باد ملامت گرفته‌اندتو را به نام صدا می‌کنند!هنوز نقش تو را از فرازِ گنبدِ کاجکنار باغچه،زیر درخت ها،لب حوضدرون آینه پاک آب می‌نگرند.تو نیستی که ببینی چگونه پیچیده استطنین شعر تو، نگاه تو در ترانه من.تو نیستی که ببینی، چگونه می‌گرددنسیم روح تو در باغ بی‌جوانه من.چه نیمه‌شب‌ها،کز پاره‌های ابر سپیدبه روی لوح سپهرتو را چنان‌که دلم خواسته است، ساخته‌ام!چه نیمه‌شب‌ها وقتی که ابر بازیگرهزار چهره به هر لحظه می‌کند تصویربه چشم هم‌زدنیمیان آن همه صورت تو را شناخته‌ام!به خواب می‌ماند،تنها، به خواب می‌ماندچراغ، آینه، دیوار بی تو غمگینندتو نیستی که ببینیچگونه با دیواربه مهربانی یک دوست از تو می‌گویمتو نیستی که ببینی، چگونه از دیوارجواب می‌شنوم.تو نیستی که ببینی،چگونه دور از توبه روی هرچه درین خانه‌ستغبار سربی اندوه، بال گسترده استتو نیستی که ببینی، دل رمیده منبه جز یاد تو، همه چیز را رها کرده است.غروب‌های غریبدر این رواق نیازپرنده ساکت و غمگین،ستاره بیمار استدو چشم خسته مندر این امید عبثدو شمع سوخته جان همیشه بیدار استتو نیستی که ببینی!فریدون مشیری + نوشته شده در ۱۴۰۲/۰۹/۱۹ ساعت توسط Rezaei.h  |  379...ادامه مطلب

379...

وقتی به هم نزدیک می‌شویمبیش‌تر از هم فاصله می‌گیریموقتی با هم هستیمبیش‌تر تنهاییمآرام آرامخانه‌ای در ذهن‌مان شکل می‌گیرد.او تنهاستمن هم تنهایمو از دودکش خانهاندوه بالا می‌روددیوارهای گلی نامرییلخت و عوربه هر طرف که می‌نگریمبه خودمان برمی‌خوریم.عزیز نسین + نوشته شده در ۱۴۰۲/۰۵/۱۹ ساعت توسط Rezaei.h  |  379...ادامه مطلب

تو نیستی این باران چه بیهوده می‌بارد چرا که خیس نخواهیم شد با هم این رود چه بیهوده می‌خروشد چرا که بر کرانه‌اش نخواهیم نشست نگاه نخواهیم کرد باهم این راه چه بیهوده می‌رود به دوردست چرا که نخواهیم پیمودش باهم چه بیهوده است دلتنگی از دوری چنان دوریم که حتا نخواهیم گریست باهم بیهوده دوستت دارم بیهوده زنده‌ام چرا که قسمت نخواهیم کرد زندگی را باهم.شاعر: عزیز نسینمترجم: مژگان دولت آبادی + نوشته شده در ۱۴۰۲/۰۵/۱۹ ساعت توسط Rezaei.h  |  379...ادامه مطلب

حدس می‌زنمکه خواهی گریختالتماس نمی‌کنماز پی‌ات نمی‌دوماما صدایت را در من جا بگذارمی‌دانمکه از من دل می‌کنیراهت را نمی‌بندماما عطر موهایت را در من جا بگذارمی‌دانمکه از من جدا خواهی شدخیلی ویران نمی‌شوماز پا نمی‌افتماما رنگت را در من جا بگذاراحساس می‌کنمتباه خواهی شدو من خیلی غمگین می‌شوماما گرمایت را در من جا بگذارفرقش را با حالا می‌دانمکه فراموشم خواهی کردو مناقیانوسی خواهم شد سیاه و غم‌انگیزاما طعم بودنت را در من جا بگذارهر طور شده خواهی رفتو من حق ندارم که تو را نگه دارماما خودت را در من جا بگذارعزیز نسین + نوشته شده در ۱۴۰۲/۰۵/۱۹ ساعت توسط Rezaei.h  |  379...ادامه مطلب